فطرت؛ اساس تربیت اسلام از انسان بنده خدا می پروراند، و بندگی خداوند را هدف سامی آفرینش انسان برشمرده است. تعریف اسلام از بندگی انسان برای خداوند بسیار جالب و ظریف و حساس است. بندگی بر اساس این برداشت اوج عزت و سرافرازی است؛ و باطنی بی نهایت عمیق دارد که در وصف و بیان نمی گنجد. بندگی به تصریح روایات گوهری است که عمق درونش ربوبیت است. به تعبیری، انسان از طریق بندگی به مقام قرب الهی می رسد و همه وجودش خدایی می شود. اوج بندگی، انسان را تا ملکوت اعلا سیر می دهد و آن چنان به او بصیرت می بخشد که به جز خدا هیچ چیز دیگری نمی بیند. اینها، و حقایقی بسیار عالی تر از اینها، همه در قاموس و فرهنگ تعلیم و تربیت اسلامی معنا و مفهوم می یابد. البته درک این حقایق برای بسیاری چه بسا سنگین باشد؛ گرچه وحی و فطرت توأمان، در راستای فهم حقایق مزبور و التزام عملی به مفاد آنها، همواره انسان را یاری می رسانند.